သမီးေလး နဲ႔ ခ်စ္ခင္စရာ မႏၱလာက အကိုႀကီး

၆.၂.၀၈ ရက္ေန႔က ကၽြန္ေတာ္တို႔ မိသားစုလိုက္ မန္းေရႊၿမိဳ့ေတာ္ႀကီးဆီသို႔ မနက္(၅)နာရီရထားႀကီး၏ သယ္ေဆာင္ရာကို လိုက္ပါခဲ့ၾကပါတယ္။ တေနကုန္ပ်င္း
ရိစြာသြားေနတဲ့ အထူးမျမန္ရထားႀကီဟာ လိုတာထက္(၁)နာရီေနာက္က်စြာနဲ႔ ခရီးဆံုးအထိလိုက္ပို႔ခဲ့ပါတယ္။ မသြားမျဖစ္တဲ့အေၾကာင္းအရင္းေတြကေတာ့ ကာယကံရွင္ကၽြန္ေတာ္
အပါအ၀င္ ေဆြမ်ဳိးတစ္စုရဲ့ အလွဴမဂၤလာေတြေၾကာင့္ပါ။ ၾကည့္ဦးေလ......

(၁) သမီးပိုးသူဇာေမာင္ရဲ့ နားသ
(၂) အကိုအရင္းရဲ့သား ရွင္ျပဳ
(၃) ႏွမ၀မ္းကြဲ ရဲ့ လက္ထပ္ပြဲ
(၄) အကို၀မ္းကြဲရဲ့သား ရွင္ျပဳ

ဒါေတာင္ ေနာက္တူတစ္ေကာင္က ဒီၾကားထဲအခါမရွိလို႔ ရွိရင္ဒီေကာင္လဲ ရွင္ျပဳဦးမွာ။ အမွတ္စဥ္ (၃၊၄)ကေတာ့ မလုပ္ရင္မျဖစ္လို႔ပါ။ သူတို႔အေမ/အဖြားက တစ္လေလာက္ပဲေနရ
ေတာ့မွာလို႔ ဆရာ၀န္ကေျပာလို႔ သူမဆံုးခင္ ျမင္သြားေအာင္လုပ္ေပးၾကတာပါ။ ကၽြန္ေတာ္ၾကေတာ့ေရာတဲ့ အမွန္ဆိုရင္မိန္းမ မီးထြက္ၿပီးရင္လုပ္ရမယ့္ဟာ ရန္ကုန္မႏၱေလးခရီး
ၾကမ္းႀကီးကို ေမြကင္းစကေလးနဲ႔မသြားသင့္လို႔ (ဂ)လျပည့္မွ
လုပ္ရတာပါ။

ဒီလိုအလုပ္ေတြရွုပ္ေနတဲ့ၾကားထဲက ဒုကၡေရာက္ရတာကၽြန္ေတာ္ပါ။ ျဖစ္ႏိုင္ရင္ လူသူၾကားထဲသြားဖို႔စိတ္ညစ္ေပပယ့္ ဒီတစ္ခါေတာ့ ကိုယ့္ကိစၥပါ ပါေတာ့မသြားလို႔
မရေတာ့ပါဘူး။ အရင္က မႏၱေလးေရာက္တိုင္း သြားဖူးျဖစ္တဲ့ ဘုရားႀကီး / သြားလည္ျဖစ္တဲ့ ဦးပိန္တံတား စီကုိလဲမသြားလိုက္ရပါဘူး။ ၾသ လြမ္းလိုက္ပါဘိ.....ဘုရားႀကီးက ပဲ
ျမစ္ေထာင္းရယ္ ၊ ဦးပိန္တံတားက အေၾကာ္ဆိုင္ေလးေတြရယ္..........။
ဒီတခါလဲမႏၱေလးၿမ့ိဳႀကီးရဲ့ပံုစံေတြက သိပ္အေျပာင္းအလဲမရွိပါဘူး။ ဆိုင္ကယ္ေတြ၊ကားေတြ အရမ္းေမာင္းၾကတာရယ္ / မီးမလာတာ၊ဖုန္ထူတာ ပါ။ ခ်မ္းမယ္
ထင္လို႔ယူသြားတဲ့ အေႏြးထည္ေတြေစာင္ေတြ သယ္ရတာမလြယ္ပါဘူး။ ဆုတ္ယုတ္တာဆိုလို႔ ဟိုဘက္ကားလမ္းမွာရွိတဲ့ ေမာ္ေတာ္ပီကယ္ရုံ အိမ္ေဘးေျပာင္းလာမွာမို႔ မႏၱေလးစည္
ပင္ကို ဘိုးဘြားပိုင္ေျမထဲက ႏွစ္ေပထင္ပါရဲ့ အလွဴေပးလိုက္ရတဲ့ အိမ္ရဲ့ နေဘးဟာ တိုက္အိမ္ရဲ့ေဘးကို သြပ္ေတြကာလိုက္ရေတာ့ ရုပ္ဆိုးသြားတယ္ဗ်ာ။
မျမလႊာဆီကတဆင့္ အဆက္အသြယ္ရၿပီး သိပ္သေဘာက်တဲ့ ကၽြန္ေတာ့အကိုႀကီးကိုသခင္ႀကီး
ဆီကိုေတာ့
ေရာက္ေအာင္သြားျဖစ္ပါတယ္။ သူ႔စတူဒီယိုထဲမွာ သမီးကိုႀကိဳးစားၿပီးဓါတ္ပံုရုိက္ေပး ၊ မျပန္ခင္တစ္ည အလိုမွာရေအာင္ ဓါတ္ပံုထုတ္ေပးတဲ့ အကိုနဲ႔ သေဘာေကာင္းၿပီး ေဖာ္ေရြ
တဲ့ အကို႔အမ်ဳိးသမီး အမႀကီးကိုလည္း ေက်းဇူးအထူးတင္ပါတယ္။ မႏၱေလးေရာက္တိုင္း ေနမေကာင္းျဖစ္တတ္တဲ့ သမီးေလးဟာ ဒီတခါ မက္ခရုေတြ ေပါက္လို႔ ဂ်ီတိုက္ေနတာကို
အကိုနဲ့အမတို႔က ဓါတ္ပံုရိုက္ႏိုင္ေအာင္ မနည္းကိုေခ်ာ့ရပါတယ္။ ေနာက္တစ္ခါသြားရင္ေတာ့ ပံုလွလွေလးေတြရမွာပါ။ ဒီတခါမွာေတာ့ ေနသိပ္မေကာင္းလို႔ ျပံဳးရႊင္ေနတဲ့ပံုေတြ
မရလိုက္ဘူး။





မွတ္မွတ္ရရဗ်ာ ကၽြန္ေတာ့အနီးအနားမွာ ယဥ္တိုက္မႈႏွစ္ႀကိမ္ျဖစ္ပြားခဲ့ပါတယ္။ မႏၱေလးၿမ့ိဳရဲ့နာမည္ႀကီး ကြမ္းယာဆိုင္ မ်ဳိး ကေနကြမ္း၀ယ္ၿပီး ရန္ကုန္ျပန္
လက္ေဆာင္ တိုးမုန္႔သြား၀ယ္ဖို႔ ဆိုက္ကားေပၚအတက္မွာ မိန္းလမ္းနဲ႔ေကြ႔ေၾကာက လာတဲ့ဆိုင္ကယ္ႏွစ္စီး ေဘးခ်င္းဆိုင္တိုက္မိၿပီး ေမွာက္သြားတာ / ႏွမ၀မ္းကြဲ ရဲ့ မဂၤလာေဆာင္
ကေနျပန္လာတဲ့ အမ်ဳိးသမီးႏွစ္ဦးစီးလာတဲ့ ေလးဘီးကားကို ဂ်စ္ကားက ေဘးကေန၀င္တိုက္လို႔ ေလးဘီးေမွာက္သြားရတာရယ္ဟာ အလြန္ရုပ္ဆိုးပါတယ္။
ျဖစ္သင့္တာကေတာ့ မႏၱေလးမွာလဲ ရန္ကုန္လို ယဥ္စည္းကမ္း /လူစည္းကမ္းတင္းၾကပ္သင့္ပါၿပီ။ တကယ္ပါဗ်ာ မႏၱေလးသူ/သားအားလံုးတို႔ဟာ ေဖာ္ေရြၿပီးေတာ့
အရမ္းခ်စ္စရာေကာင္းၾကပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူတို႔ေတြ စက္ဘီး၊ဆိုင္ကယ္၊ေမာ္ေတာ္ကား ေတြေပၚေရာက္သြားရင္ေတာ့ ေၾကာက္စရာေကာင္းပါတယ္။ သူတို႔ကိုခ်ည္း အျပစ္တင္ေန
လို႔ေတာ့ မရပါဘူးဗ်ာ။ မီးမရွိလို႔ မီးပိြဳင့္မီးမလာတာ / မီးပိြဳင့္ေတြနည္းတာ / ယဥ္ထိန္းအင္အားနည္းတာ / ရွိတဲ့ယဥ္ထိန္းေတြကလဲ ေၾကာက္တတ္တာ / မျပင္းထန္
တဲ့ဒဏ္ေငြ ေတြကၾကာရွည္စည္းကမ္းပ်က္ေအာင္ လုပ္ေနသလိုပါပဲဗ်ာ။
ျပန္ဖို႔ လက္မွတ္တန္းစီေတာ့ ကၽြန္ေတာ္က အေရွ႔ဆံုးကပါ။ မႏၲၲေလးက ျပန္ေတာ့လဲ မနက္(၅)နာရီရထားနဲ႔ပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ ရထားထြက္ေတာ့ (၈)နာရီပါ။
ရန္ကုန္၀င္ေတာ့ ည(၁၁)နာရီခြဲေနပါၿပီ။ ရ ရထားႀကီး ေတာ္ေတာ္စီးလိုက္ ရပါတယ္။

မွတ္ခ်က္။ ။

သႀကၤန္ၿပီးရင္ တစ္ခါသြားရဦးမယ္ဗ်ာ။ ခယ္မလို႔ေခၚရမလားေတာ့ မသိဘူးဗ်။ မိန္းမအရင္းေခါက္ေခါက္ ရဲ့ အမအရင္းေခါက္ေခါက္ႀကီး မဂၤလာေဆာင္မွာတဲ့။
မသြားမျဖစ္တဲ့ဗ်ာ။ ဟူးကုန္ပါၿပီ ေငြေတြရယ္............လြမ္းရမယ့္ အင္တာနက္ ေကာ္နက္ရွင္ရယ္.....................