သမီးေလး ရဲ့ မႏၱေလးသြား ေတာလား

----ေန႔က မိသားစုလိုက္ မႏၱေလးၿမိ့ဳကို ဘုရားဖူးခရီးထြက္ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ လက္မွတ္၀ယ္ေတာ့ အိပ္စင္က
လိုခ်င္တဲ့ အရည္အတြက္ အတိအက်မရခဲ့ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ လက္မွတ္ေရာင္းတဲ့ လူငယ္ေလးက ကူညီေပးလို႔
အဆင္ေျပသြားပါတယ္။ ဘူတာကို ည ၁၀ခဲြကတည္း အေစာႀကီးဆင္းခဲ့ၾကရပါတယ္။ ရထားထြက္မွာက
နံနက္ ၃နာရီပါ ဒါေပမယ့္ ကာဖ်ဳးရွိေနေတာ့ ေစာေစာပဲဆင္းၾကပါတယ္။ တစ္ခုကံေကာင္းတာက အဲဒိေန႔ညက
ရန္ကုန္ဘူတာႀကီးကို လာဆိုက္တဲ့ ရထားေတြအားလံုးဟာ ဟြန္းသံတိုးတိုးေလးပဲေပးလို႔ ေတာ္ပါေသးရဲ့ ႏို႔မို႔ဆိုရင္
ဟြန္းသံေၾကာင့္ သမီးေလးဒုကၡေရာက္ႏိုင္ပါတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ပဲရထားေပၚ ေရာက္သြားတယ္။ ပထမေတာ့ ကြ်န္ေတာ္မႏၱေလးကို
မလိုက္မလို႔ပါပဲ။ ဘေလာ့(ဂ္)မေရးခင္ကေတာ့ မၾကာခဏေရာက္ျဖစ္ပါတယ္။ သာမန္အင္တာနက္ အသံုးျပဳတဲ့လူအေနနဲ႔ေပါ့။
ဘေလာ့(ဂ္)ေရးေတာ့ မႏၱေလးက ဘေလာ့(ဂ္)ဂါမိတ္ေဆြေတြနဲ႔ပါ ေတြ႔ဖူးခ်င္တာနဲ႔ ေနာက္ဆံုးေတာ့ မႏၱေလးၿမိ့ဳကို
လိုက္သြားပါတယ္။ ရ ရထားႀကီးက လိမၼာစြာနဲ႔ အခ်ိန္ကိုက္ ညေန၆နာရီ၁၀မိနစ္မွာ မႏၱေလးဘူတာကိုဆိုက္ေရာက္
သြားပါတယ္။ မေရာက္တာၾကာၿပီျဖစ္တဲ့ မႏၱေလးၿမိ့ဳဟာ အေျပာင္းအလဲမရွိပါဘူး။ ယဥ္စည္းကမ္း လမ္းစည္းကမ္း
မလိုက္နာတဲ့ ဆိုင္ကယ္ေတြ ေနအပူျပင္းမႈေတြ မီးမလာ လာေတာ့လည္း အားမျပည့္တာေတြ ျခင္အလြန္ေပါ
ဖုန္အလြန္ထူတာေတြ ပဲေပါ့။ ေျပာင္းလဲတာ တစ္ခုကေတာ့ ဘိုးဘြားပိုင္ေျမထဲက ၂ေပ အလွဴေပးလိုက္ရတာပါ။ ကားေတြ
ဆိုင္ကယ္ေတြ ေကြ႔ဖို႔အတြက္ေပးလိုက္ရတာပါ။ ေကာင္းေတာ့ေကာင္းပါတယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ အရင္က
ကြ်န္ေတာ္တို႔ ေနတဲ့ေနရာနားမွ ယဥ္တိုက္မႈေတြ ေန႔စဥ္ႏွင့္အမွ် ျဖစ္ပြားေနတာပါ။ ဒီတစ္ခါသြားေတာ့ တိုက္မႈေတြ
မရွိေတာ့ပါဘူး။ တစ္ခါတုန္းကဆို အိမ္ရဲ့ေဘးနရံကိုေတာင္ ကုန္ကားတစ္စီးက ၀င္ေအာင္းသြားခံရဘူးပါတယ္။ ရန္ကုန္က
သြားကတည္းက မႏၱေလးေရာက္ရင္ေတြ႔ဖို႔ ရည္ရြယ္ထားတဲ့ ဘေလာ့ကာေတြ အားလံုးနဲ႔မေတြ႔ႏုိင္ခဲ့ပါဘူး။ ကြ်န္ေတာ္နဲ႔ရင္းႏွီး
တဲ့ မရတနာခ်ဳိ မျမလႊာ တို႔ဆီသြားလည္တာ မရတနာခ်ဳိကိုေတာ့ မေတြ႔ခဲ့ရပါဘူး။ သူအလုပ္လုပ္တဲ့ ရတနာပံုေစ်း
အေပၚထပ္က MCPA မွာသြားေမးေတာ့ မရွိူဘူးတဲ့ အခန္းနံပါတ္ 32 မွာသြားေမးၾကည့္ပါတဲ့။ မျမလႊာကိုေတာ့
ေတြ႔လိုက္ရပါတယ္။ သူစာသင္ေနလို႔ အားနာတာနဲ႔ ခဏေလးပဲ စကားေျပာၿပီး ျပန္လာပါတယ္။ ဒါနဲ႔သူက ေနာက္တစ္ခါ
လာရင္ ေကာ္ဖီတိုက္မယ္လို႔ ေျပာထားပါတယ္။ ေနပူတာနဲ႔ မသြားျဖစ္ခဲ့ပါဘူး။ သူ႔ဘေလာ့မွာတင္ထားတဲ့ ေကာ္ဖီပဲ
အင္တာနက္ကေန သြားေသာက္လိုက္ပါတယ္။ ေနာက္တစ္ေန႔ညၾကေတာ့ ကိုေမာင္လွဆီသြားေတြ႔တာ မမႀကီးက
ရန္ကုန္သြားတယ္ လို႔ေျပာပါတယ္။ ကိုသခင္ႀကီးတို႔ ကိုစန္းဦးတို႔ ဆီလည္းသြားေတြ႔ခ်င္ေပမယ့္ လိပ္စာမသိေတာ့
သြားမေတြ႔လိုက္ႏုိင္ပါဘူး။ မႏၱေလးမွာ ေန႔ဘက္အားႀကီးပူၿပီး ည၁၀နာရီေက်ာ္ မွာေတာ့မိုးသည္းထန္စြာ ရြာပါတယ္။
အင္တာနက္စြဲလန္းမႈေရာဂါရေနတဲ့ ကြ်န္ေတာ္မႏၱေလးေရာက္ေတာ့လဲ Future Sky ကိုသြားသံုးျဖစ္ပါတယ္။ တစ္နာရီ
၆၀၀က်ပ္ေပးခဲ့ရပါတယ္။ မႏၱေလးမွာ အင္တာနက္ဆိုင္ေတြက ရန္ကုန္က ဆိုင္ေတြထက္ ေစ်းနည္းနည္းပိုပါတယ္။
ကြန္နက္ရွင္လည္း နည္းနည္းပိုေႏွးပါတယ္။ အဲဒီဆိုင္ေလးကေတာ့ မဆိုးပါဘူး။ မႏၱေလးေရာက္ၿပီး သံုးရက္ေလာက္ၾကေတာ့
အပူအေအးမမွန္လို႔ သမီးေလး ေနမေကာင္းျဖစ္ပါတယ္။ ကာေပါတိုက္လဲ မေသာက္ပါဘူး။ ေနာက္ရက္ၾကေတာ့ ကေလးအထူးကု
ဆရာမႀကီးေဒၚယဥ္ယဥ္ဆီကို မရီးနဲ႔အတူသြားျပၾကပါတယ္။ ဆရာမက ေဆးေပးတာေသာက္ၿပီး သက္သာသြားပါတယ္။ ----ၾကေတာ့
ရန္ကုန္ျပန္ဖို႔ လက္မွတ္ကို မနက္အေစာႀကီး ၄နာရီသြားတန္းစီရပါတယ္။ အိပ္စင္က ၈ေစာင္ေတာင္ရွိတယ္။ ကိုယ္လိုခ်င္တဲ့အရည္အတြက္
၀ယ္လို႔ရလိုက္ပါတယ္။ အျပန္မွာေတာ့ရထားက ျပသနာရွာပါေတာ့တယ္။ မႏၱေလးကည၁၂နာရီအတိ ထြက္ခဲ့ေပမယ့္ သာစည္နဲ႔ပ်ဥ္းမနားၾကားမွာ
ရထားလမ္းပိုင္းအသစ္ေဖာက္လုပ္ေနလို႔ ေန႔လည္၃နာရီ ဆိုက္ရမယ့္ရထားက ည၆နာရီေက်ာ္မွ ရန္ကုန္ကို၀င္ပါတယ္။ ရန္ကုန္ေရာက္ၿပီး သမီးေလး
ျပန္ေနေကာင္းသြားပါတယ္။ ဒီပံုေလးကရန္ကုန္မွာရိုက္တာပါ။ မႏၱေလးမွာရိုက္တဲ့ပံုက ဂ်ီက်ေနတဲ့ပံုမို႔လို႔မတင္ေတာ့ပါဘူး။
ပံုေလးက ပဲေပးေနတာမဟုတ္ပါဘူး။ သူ႔လက္ကေလးေတြကို စုပ္ခ်င္ေနတာပါ။